در این مقاله ابتدا با نحوه اعمال بار تیغه بندی در مطابق با مبحث ششم ویرایش 92 و سپس با ویرایش 98 آن آشنا می‌شوید و در نهایت این دو ویرایش با هم مقایسه شده و تغییرات در ویرایش جدید را یاد می گیرید.
مبحث ششم ویرایش 92
2-2-5-6 ضوابط مربوط به ديوارهاي تقسيم كننده
در ساختمانهاي اداري و يا ساير ساختمانهايي كه در آنها احتمال استفاده از ديوارهاي تقسيم‌كننده و يا جابجايي آنها وجود دارد، بايد ضوابطي براي وزن ديوارهاي تقسيم‌كننده بدون توجه به اينكه آنها در پلان نشان داده شده باشند و يا خير، اقدام گردد. وزن ديوارهاي تقسيم كننده نبايد كمتر از 1 كيلونيوتن بر متر مربع در نظر گرفته شود. در ساختمان هايي كه از تيغه هاي سبك نظير ديوارهاي ساندويچي استفاده مي‌شود، اين بار را مي‌توان حداقل به 0.5 كيلونيوتن بر مترمربع كاهش داد، مشروط بر آنكه وزن يك مترمربع از اين نوع ديوارهاي جداكننده و ملحقات آنها از 0.4 كيلونيوتن تجاوز نكند. در صورتيكه وزن هر مترمربع سطح ديوارهاي جداكننده از 2 كيلونيوتن بيشتر باشد، وزن آن به عنوان بار مرده در نظر گرفته شده و در محل واقعي خود اعمال ميگردد.
استثناء: اگر حداقل بار زنده از 4 كيلونيوتن بر متر مربع بيشتر باشد، نيازي به در نظر گرفتن بار زنده ديوار تقسيم‌كننده نيست.
تفسیر بند 6-5-2-2 از ویرایش 92
همانطور که در این بند ذکر شده بار تیغه بندی به سه دسته زیر بر حسب وزن واحد سطح دیوار(W) تقسیم می شود:
دسته اول:
اگر وزن واحد سطح تیغه کمتر از 0.4 كيلونيوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به صورت گسترده سطحی زنده به کف اعمال می‌شود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و 0.5 كيلونيوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه ها بر مساحت کف حاصل می‌شود.
دسته دوم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بین 0.4 و 2 كيلونيوتن بر مترمربع باشد. در این صورت بار به صورت گسترده سطحی زنده به کف اعمال می‌شود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و 1 كيلونيوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه ها بر مساحت کف حاصل می‌شود.
دسته سوم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بیشتر از 2 كيلونيوتن بر مترمربع باشد . در این صورت بار به صورت مرده و در جای خود اعمال می شود.
و به عنوان نکته پایانی اگر بار زنده کف از 4 كيلونيوتن بر متر مربع بيشتر باشد، در این صورت بار زنده تیغه بندی رو لحاظ نمی‌کنیم.
بار تیغه ها یا دیوار های جداکننده در مبحث ششم ویرایش 98 تغییراتی داشته که بدین شرح است، اگر وزن واحد سطح دیوار کمتر از 1 کیلونیوتن بر متر مربع باشد بار بصورت زنده اعمال می‌شود که در بند 6-5-2-2 آمده است. همچنین اگر وزن واحد سطح دیوار بیشتر از 1 کیلونیوتن بر متر مربع باشد، بار به صورت بار مرده اعمال می‌شود که در بند 6-3-3 آمده است..
مبحث ششم ویرایش 98
2-2-5-6 ضوابط مربوط به جدا كننده‌ها
در ساختمانهاي اداري و يا ساير ساختمانهايي كه در آنها احتمال استفاده از جدا كننده‌های داخلی با وزن هر متر مربع 1 کیلو نیوتون بر متر مربع، با یا بدون جابجايی موقعیت آنها وجود دارد، باید وزن واحد سطح آنها بدون توجه به اينكه آنها در نقشه‌ها نشان داده شده یا نشده باشند، منظور گردند.
در ساختمان هايي كه جداکننده‌هاي سبك، نظير ديوارهاي ساندويچي و ورق گچی با وزن هر متر مربع سطح کمتر از 0.4 كيلونيوتن بر متر مربع دیوار به کار برده می‌شوند، بار گسترده معادل وارد بر کف را باید حداقل 0.5 كيلونيوتن بر مترمربع در نظر گرفت. در سایر موارد، بار گسترده معادل وزن جداکننده‌ها و تیغه‌ها بر کف را نباید کمتر از 1 كيلونيوتن بر مترمربع در منظور نمود. بار گسترده معادل جداکننده‌ها در محاسبات جزء بار زنده محسوب می‌گردند اما در تعیین نیروی زلزله این بارها باید در محاسبه وزن موثر لرزه‌ای به بار مرده اضافه شوند.
استثناء: اگر حداقل بار زنده،، از 4 كيلونيوتن بر متر مربع بيشتر باشد، نيازي به در نظر گرفتن بار زنده جداکننده‌ها نيست.
3-3-6 وزن تیغه‌ها و دیوارها
کلیه تیغه‌ها و دیوارها با وزن هر متر مربع سطح بیش‌از 1 کیلو نیوتون بر متر مربع به عنوان بار مرده در محاسبات منظور می‌شوند. در صورتی که هر متر مربع تیغه یا دیوار بین 1 تا 2 کیلو نیوتون بر متر مربع باشد، بار معادل تیغه را می توان به صورت بار گسترده یکنواخت بر مساحت کف اعمال نمود. وزن معادل بار مرده تیغه‌ها که بر مساحت هر فضا اعمال می‌شود از تقسیم وزن کل تیغه ها بر مساحت فضای مورد نظر به دست می‌آید. اما در هر صورت نباید کمتر از 1 کیلو نیوتون بر متر مربع منظور شود. چنانچه وزن تیغه با دیوار بیشتر از 2 کیلو نیوتون بر متر مربع باشد لازم است بار مرده تیغه یا دیوار در محل واقعی خود اعمال شود. وزن سایر جداکننده‌های سبک مطابق ضوابط بند 6-5-2-2 در محاسبات منظورمی‌شود.
در ویرایش 98 بار تیغه بندی به دو دسته کلی تقسیم شده است که برای تیغه ها با وزن واحد سطح کمتر از 1 کیلو نیوتن بر متر مربع بار به صورت بار زنده و برای تیغه ها با وزن واحد سطح بیشتر از 1 کیلو نیوتن بر متر مربع بار به صورت بار مرده اعمال می‌گردد. که هر کدام از این دسته ها خود به دو گروه تقسیم شده‌اند یعنی 4 حالت متفاوت برای بار تیغه ها داریم.
حالت اول:
اگر وزن واحد سطح تیغه کمتر از0.4 كيلونيوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به صورت گسترده سطحی زنده به کف اعمال می‌شود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و 0.5 كيلونيوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه ها بر مساحت کف حاصل می‌شود.
حالت دوم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بین 0.4 و 1 كيلونيوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به صورت گسترده سطحی زنده به کف اعمال می‌شود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و 1 كيلونيوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه ها بر مساحت کف حاصل می‌شود.
حالت سوم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بین 1 و 2 كيلونيوتن بر مترمربع باشد. در این صورت بار به صورت گسترده سطحی مرده به کف اعمال می‌شود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار، وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و 1 كيلونيوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه ها بر مساحت کف حاصل می‌شود.
حالت چهارم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بیشتر از 2 كيلونيوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به صورت مرده و در جای خود اعمال می شود.
و به عنوان نکته پایانی اگر بار زنده کف از 4 كيلونيوتن بر متر مربع بيشتر باشد، در این صورت بار زنده تیغه بندی رو لحاظ نمی‌کنیم.
در حالت کلی برای بررسی تغییرات ویرایش 98 مبحث ششم با ویرایش قبلی خود یعنی ویرایش 92 مطالب ذکر شده به طور مختصر در جدول زیر ارائه شده است.
همانطور که مشاهده می کنین تفاوت ویرایش 98 و 92 در اعمال بار تیغه‌هایی با وزن واحد سطح دیوار بین 1 تا 2 کیلونیوتن بر متر مربع است که در ویرایش 92 به صورت بار گسترده سطحی زنده به کف اعمال می‌شد اما در ویرایش جدید یعنی ویرایش 98 به صورت بار گسترده سطحی مرده به کف اعمال می‌شود.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.